Gidişinle...

Uzun bir sessizlik oldu …

Uzun bir yok oluş …

Ve uzun bir yola çıkış...

Kabullenmeye çalışmaktı yaşadığım aslında ...

Bizim için çok zor 
Ama senin için huzur dolu olduğuna eminim.…

Belki de bu yüzden daha iyi olmalıyım...

Şimdi demeyecek misin ?

Kızım neden uzun süredir yazmıyorsun ? 

Biliyorum her zaman takip ettin beni. 

Yine ediyorsun biliyorum...Yanımdasın...

Ama yazamadım babacığım…

Yapamadım …

Kelimeleri bir araya getirip uygun olan hiç bir şeyi bulamadım…

Sana olan özlemimi nasıl anlatırım bilemedim. 

Gözlerimdeki yaşları görmeni , acı bilmeni istemedim ...

Ve ilk kez anladım "burnunun direği sızlamak" ne demekmiş ...

Hemde çok iyi anladım...

"Üzülme kızım ben iyiyim" demek istediğini biliyorum
Ama "özleme" deme….

Özlüyorum çünkü…
Yanaklarını ,  kokunu , sarılmanı , sesini , gülüşünü ..
Seni özlüyorum babacığım seni...